စစ္အာဏာရွင္ သက္ဆုိး ရွည္ေစျခင္း
by admin — last modified 2008-12-14 19:03
ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ ႏုိင္ငံမ်ား၏ သဘာဝ သယံဇာတ ရင္းျမစ္မ်ားေပၚတြင္ မီွတြယ္ ေနၾကသျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကုိ အသက္ဆက္ရန္ ဘ႑ာေငြ ျဖည့္တင္း ေပးေနသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ၿပီး၊ အက်ဳိးဆက္ အေနျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အာဏာ ဆုပ္ကုိင္ေနမႈကို သက္ဆုိး ရွည္ေစခဲ့ေလသည္။
အပူပုိင္း သစ္ေတာမ်ား ပုိင္ဆုိင္ျခင္း၊ ေရႊ၊ ေၾကးနီႏွင့္ စိန္တြင္းမ်ား ရွိေနျခင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ ေရနံ ႏွင့္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔ တြင္းမ်ား စသည္တုိ႔ ပုိင္ဆုိင္ေန ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံတကာ ေကာ္ပုိေရးရွင္းႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ အဆုိပါ သဘာဝ သယံဇာတ ဥစၥာရင္းျမစ္မ်ားကုိ စစ္ အာဏာရွင္မ်ားႏွင့္ ဖက္စပ္၍ ထုတ္ယူ တူးေဖာ္ အသုံးျပဳျခင္း မရွိပါက စစ္အာဏာရွင္မ်ား အေနျဖင့္ အာဏာသက္ဆုိး ရွည္ႏုိင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
ျမန္မာ့ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕မ်ားကုိ လုိအပ္ေနမႈအျပင္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တရုတ္ ႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသတြင္ ကုန္သြယ္ေစ်းကြက္ အျဖစ္ အခ်က္အျခာက်စြာ တည္ရွိေနမႈသည္၊ အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ေသာ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ မ်ားအား ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကုိ အသိအမွတ္ျပဳေနေစၿပီး၊ ဆက္သြယ္ လုပ္ကုိင္ေနမႈကုိ ျဖစ္ေပၚေစသည္။
ထုိထက္ပုိ၍ အေရးႀကီးသည့္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခတခုမွာ ေႏြးေထြးမႈရွိေန ေသာ္လည္း အျပန္အလွန္ သံသယ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဆက္ဆံေန ၾကသည့္ အာရွ ႏုိင္ငံႀကီး ၂ ႏုိင္ငံျဖစ္သည့္ အိႏၵိယ ႏွင့္ တရုတ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကားတြင္ တည္ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထဝီဝင္ ႏုိင္ငံေရး အေနအထားပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ ၾသဇာႀကီးမားေသာ စီးပြါးေရးေစ်းကြက္ လႊမ္းမုိးမႈ ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ေရာက္ေနခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ အိႏၵိယ၏ လက္တေလာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိက္ေသာ စစ္အစုိးရ ႏွင့္ အျပဳသေဘာဆက္ဆံေရး မူဝါဒသည္ ျမန္မာစစ္အုပ္စု (ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရး ႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ သုိ႔မဟုတ္ နအဖ) အား ရန္သူႏုိင္ငံႀကီး ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကားတြင္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္၍ ပုိမုိ ေကာင္းမြန္သြားေစခဲ့သည္၊ (သုိ႔မဟုတ္) ျမန္မာစစ္အုပ္စုအား ပုိမုိ အာဏာ သက္ဆုိးရွည္ရန္ ျဖစ္လာေစခဲ့သည္။ ျမန္မာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ထုိ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကားတြင္ ကစားကာ ဟုိဖက္ ဒီဖက္လုိက္၍ စားေသာက္ေနရသည္ကုိလည္း ရွက္ရေကာင္းမွန္း သိဟန္ မတူေခ်။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွစ၍ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ရခုိင္ျပည္နယ္ရွိ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔တြင္း (၂) တြင္းအား ရွာေဖြ တူးေဖာ္ခြင့္ကုိ ေလွ်ာ့ေစ်းျဖင့္ တရုတ္ကုမၸဏီမ်ားအား ေရာင္းခ်ခြင့္ ျပဳခဲ့ေလသည္။ ထုိ႔အျပင္ အိႏၵိယသမုဒၵရာအတြင္းရွိ စစ္ေတြ ဆိပ္ကမ္းမွေန၍ တရုတ္ျပည္ ယူနန္ခရုိင္အထိ ဓါတ္ေငြ႔သယ္ယူ ပုိ႔ေဆာင္ရန္အတြက္ ပုိက္လုိင္းသြယ္တန္းရန္ စီမံကိန္းသည္လည္း တရုတ္တုိ႔၏ ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား အေပၚ လႊမ္းမုိးမႈအတြက္ အိႏၵိယအစုိးရအား စုိးရိမ္မကင္းျဖစ္ေစသည္။
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာ ရက္သတၱပါတ္အတြင္း၊ ရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံရသည့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔၊ နအဖ ဥကၠဌ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ ႏွင့္ ကြယ္လြန္သူ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စုိးဝင္း တုိ႔သည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ႏွင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံတုိ႔ဆီသုိ႔ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ႔သည္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား တည္ၿငိမ္ေရး ႏွင့္ စီးပြါးေရးအရ ပုိမုိပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ အတြက္ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔တင္ပုိ႔ရန္ ႏွင့္ ႏွစ္ႏုိင္ငံဆက္ဆံမႈ တစိတ္တပုိင္း အေနျဖင့္၊ ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ အဆုိပါ ကုန္သြယ္ ဖက္ႏုိင္ငံမ်ားထံမွ ျမန္မာဒုကၡသည္မ်ား ႏွင္ထုတ္ေပးေရး ႏွင့္ အတုိက္အခံ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ားအား ၿဖိဳခြင္းေပးေရး ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံေရးကိစၥမ်ားကို ေတာင္းဆုိခဲ့ေလသည္။
သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ အားလုံးကုိ လွ်ဳိ႔ဝွက္ထား ေသာ္ျငား လည္း၊ စစ္အစုိးရသည္ လက္ရွိ ရတနာ၊ ရဲတံခြန္ ဓါတ္ေငြ႔တြင္းမွ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔မ်ားကုိ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေစ်းႏႈန္းအဆင့္အတုိင္း အိႏၵိယ ႏွင့္ တရုတ္ ႏုိင္ငံတုိ႕ကုိ ေရာင္းခ်လိမ့္မည္ဟု ယူဆရသည္။ စစ္အစုိးရအတြက္ ခန္႔မွန္းေျခ ထြက္ရွိမည့္ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕ ပမာဏမွာ ၁ဝ-၁၄ ထရီလီယံ ကုဗေပ ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂ မွ ၁၇ ဘီလီယံအထိ ဝင္ေငြ ရရွိေစမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ကာလအတြင္း စစ္အစုိးရအတြက္ ႏုိင္ငံျခားေငြေၾကး အမ်ားဆုံး ရရွိေစျခင္း ျဖစ္သည္။
သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထုိးသည့္ အပုိဆုေၾကးမ်ား ႏွင့္ အျခားေသာ အပုိဝင္ေငြမ်ားအားလုံးသည္ ျမန္မာ့ေရနံ ႏွင့္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔ လုပ္ငန္းဆီသုိ႔သာ တုိက္ရုိက္ေ ရာက္ရွိသြားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းလုပ္ငန္း သည္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ ၁ဝဝ% လုံးလုံးလ်ားလ်ား အျပည့္အဝပုိင္ဆုိင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္အစုိးရသည္ တႏွစ္လွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္၏ ၄ဝ% ေက်ာ္ကုိ စစ္တပ္ အသုံးစရိတ္အတြက္ အသုံးျပဳေနၿပီး၊ ကုလသမဂၢ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး စီမံကိန္း၏ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ စာရင္းဇယားမ်ားအရ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ က်န္းမာေရး ႏွင့္ ပညာေရးအသုံးစရိတ္မွာ အမ်ဳိးသား ထုတ္ကုန္ စုစုေပါင္း၏ ဝ.၄% ႏွင့္ ဝ.၅% အသီးသီးသာရွိေလသည္။ ႏွစ္ခုစလုံးသည္ ကမ႓ာေပၚရွိ အျခားေသာႏုိင္ငံမ်ား၏ အသုံးစရိတ္ႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္တြင္ ရွိေနသည္။
အဆုိပါ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕မွ ရရွိသည့္ အျမတ္အစြန္းမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ သက္ဆုိးရွည္ေရး အတြက္ သက္သက္သာျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာျပည္သူ လူထုအတြက္ ပုိမုိ၍ အတိဒုကၡမ်ား ခံစားေစမည္သာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္သူလူထုသည္ အဆုိပါ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ဆုိင္ရာ ပ်က္စီး ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကုိ ကာကြယ္ရန္၊ ပုိမုိဆုိးရြားလာသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အုံႂကြေပါက္ကြဲမႈ အဓိကရုဏ္းမ်ားကုိ ကာကြယ္ရန္တုိ႔အတြက္ သင္တုိ႔၏ အကူအညီကုိ လုိအပ္ ေနသည္။
ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ ေရႊဂတ္စ္ လႈပ္ရွားမႈ အေနျဖင့္ အဆုိပါ စီမံကိန္းအား အထက္ပါ အေျခအေနမ်ား တုိးတက္ ေကာင္းမြန္လာသည့္ အခ်ိန္အထိ ဆုိင္းငံ့ထားရန္ ေတာင္းဆုိပါသည္။ ျမန္မာျပည္သူ လူထုမွ ၎တုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္သည့္ အစုိးရႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ခြင့္မျပဳေသးမီ ကာလအထိ၊ ျမန္မာျပည္သူလူထု၏ အတိဒုကၡအဝဝကုိ ကူညီသည့္အေနျဖင့္ အဆုိပါ စီမံကိန္းအား ရပ္ဆုိင္းထားရန္ ေတာင္းဆုိပါသည္။
by admin — last modified 2008-12-14 19:03
ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ ႏုိင္ငံမ်ား၏ သဘာဝ သယံဇာတ ရင္းျမစ္မ်ားေပၚတြင္ မီွတြယ္ ေနၾကသျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကုိ အသက္ဆက္ရန္ ဘ႑ာေငြ ျဖည့္တင္း ေပးေနသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ၿပီး၊ အက်ဳိးဆက္ အေနျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အာဏာ ဆုပ္ကုိင္ေနမႈကို သက္ဆုိး ရွည္ေစခဲ့ေလသည္။
အပူပုိင္း သစ္ေတာမ်ား ပုိင္ဆုိင္ျခင္း၊ ေရႊ၊ ေၾကးနီႏွင့္ စိန္တြင္းမ်ား ရွိေနျခင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ ေရနံ ႏွင့္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔ တြင္းမ်ား စသည္တုိ႔ ပုိင္ဆုိင္ေန ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံတကာ ေကာ္ပုိေရးရွင္းႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ အဆုိပါ သဘာဝ သယံဇာတ ဥစၥာရင္းျမစ္မ်ားကုိ စစ္ အာဏာရွင္မ်ားႏွင့္ ဖက္စပ္၍ ထုတ္ယူ တူးေဖာ္ အသုံးျပဳျခင္း မရွိပါက စစ္အာဏာရွင္မ်ား အေနျဖင့္ အာဏာသက္ဆုိး ရွည္ႏုိင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ေခ်။
ျမန္မာ့ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕မ်ားကုိ လုိအပ္ေနမႈအျပင္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တရုတ္ ႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွေဒသတြင္ ကုန္သြယ္ေစ်းကြက္ အျဖစ္ အခ်က္အျခာက်စြာ တည္ရွိေနမႈသည္၊ အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ေသာ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ မ်ားအား ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကုိ အသိအမွတ္ျပဳေနေစၿပီး၊ ဆက္သြယ္ လုပ္ကုိင္ေနမႈကုိ ျဖစ္ေပၚေစသည္။
ထုိထက္ပုိ၍ အေရးႀကီးသည့္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခတခုမွာ ေႏြးေထြးမႈရွိေန ေသာ္လည္း အျပန္အလွန္ သံသယ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဆက္ဆံေန ၾကသည့္ အာရွ ႏုိင္ငံႀကီး ၂ ႏုိင္ငံျဖစ္သည့္ အိႏၵိယ ႏွင့္ တရုတ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကားတြင္ တည္ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထဝီဝင္ ႏုိင္ငံေရး အေနအထားပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ ၾသဇာႀကီးမားေသာ စီးပြါးေရးေစ်းကြက္ လႊမ္းမုိးမႈ ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ေရာက္ေနခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ အိႏၵိယ၏ လက္တေလာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိက္ေသာ စစ္အစုိးရ ႏွင့္ အျပဳသေဘာဆက္ဆံေရး မူဝါဒသည္ ျမန္မာစစ္အုပ္စု (ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရး ႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ သုိ႔မဟုတ္ နအဖ) အား ရန္သူႏုိင္ငံႀကီး ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကားတြင္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္၍ ပုိမုိ ေကာင္းမြန္သြားေစခဲ့သည္၊ (သုိ႔မဟုတ္) ျမန္မာစစ္အုပ္စုအား ပုိမုိ အာဏာ သက္ဆုိးရွည္ရန္ ျဖစ္လာေစခဲ့သည္။ ျမန္မာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ထုိ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကားတြင္ ကစားကာ ဟုိဖက္ ဒီဖက္လုိက္၍ စားေသာက္ေနရသည္ကုိလည္း ရွက္ရေကာင္းမွန္း သိဟန္ မတူေခ်။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွစ၍ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ရခုိင္ျပည္နယ္ရွိ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔တြင္း (၂) တြင္းအား ရွာေဖြ တူးေဖာ္ခြင့္ကုိ ေလွ်ာ့ေစ်းျဖင့္ တရုတ္ကုမၸဏီမ်ားအား ေရာင္းခ်ခြင့္ ျပဳခဲ့ေလသည္။ ထုိ႔အျပင္ အိႏၵိယသမုဒၵရာအတြင္းရွိ စစ္ေတြ ဆိပ္ကမ္းမွေန၍ တရုတ္ျပည္ ယူနန္ခရုိင္အထိ ဓါတ္ေငြ႔သယ္ယူ ပုိ႔ေဆာင္ရန္အတြက္ ပုိက္လုိင္းသြယ္တန္းရန္ စီမံကိန္းသည္လည္း တရုတ္တုိ႔၏ ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား အေပၚ လႊမ္းမုိးမႈအတြက္ အိႏၵိယအစုိးရအား စုိးရိမ္မကင္းျဖစ္ေစသည္။
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာ ရက္သတၱပါတ္အတြင္း၊ ရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံရသည့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔၊ နအဖ ဥကၠဌ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ ႏွင့္ ကြယ္လြန္သူ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စုိးဝင္း တုိ႔သည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ႏွင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံတုိ႔ဆီသုိ႔ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ႔သည္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား တည္ၿငိမ္ေရး ႏွင့္ စီးပြါးေရးအရ ပုိမုိပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ အတြက္ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔တင္ပုိ႔ရန္ ႏွင့္ ႏွစ္ႏုိင္ငံဆက္ဆံမႈ တစိတ္တပုိင္း အေနျဖင့္၊ ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ အဆုိပါ ကုန္သြယ္ ဖက္ႏုိင္ငံမ်ားထံမွ ျမန္မာဒုကၡသည္မ်ား ႏွင္ထုတ္ေပးေရး ႏွင့္ အတုိက္အခံ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ားအား ၿဖိဳခြင္းေပးေရး ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံေရးကိစၥမ်ားကို ေတာင္းဆုိခဲ့ေလသည္။
သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ အားလုံးကုိ လွ်ဳိ႔ဝွက္ထား ေသာ္ျငား လည္း၊ စစ္အစုိးရသည္ လက္ရွိ ရတနာ၊ ရဲတံခြန္ ဓါတ္ေငြ႔တြင္းမွ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔မ်ားကုိ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေစ်းႏႈန္းအဆင့္အတုိင္း အိႏၵိယ ႏွင့္ တရုတ္ ႏုိင္ငံတုိ႕ကုိ ေရာင္းခ်လိမ့္မည္ဟု ယူဆရသည္။ စစ္အစုိးရအတြက္ ခန္႔မွန္းေျခ ထြက္ရွိမည့္ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕ ပမာဏမွာ ၁ဝ-၁၄ ထရီလီယံ ကုဗေပ ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂ မွ ၁၇ ဘီလီယံအထိ ဝင္ေငြ ရရွိေစမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ကာလအတြင္း စစ္အစုိးရအတြက္ ႏုိင္ငံျခားေငြေၾကး အမ်ားဆုံး ရရွိေစျခင္း ျဖစ္သည္။
သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထုိးသည့္ အပုိဆုေၾကးမ်ား ႏွင့္ အျခားေသာ အပုိဝင္ေငြမ်ားအားလုံးသည္ ျမန္မာ့ေရနံ ႏွင့္ သဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔ လုပ္ငန္းဆီသုိ႔သာ တုိက္ရုိက္ေ ရာက္ရွိသြားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းလုပ္ငန္း သည္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ ၁ဝဝ% လုံးလုံးလ်ားလ်ား အျပည့္အဝပုိင္ဆုိင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္အစုိးရသည္ တႏွစ္လွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္၏ ၄ဝ% ေက်ာ္ကုိ စစ္တပ္ အသုံးစရိတ္အတြက္ အသုံးျပဳေနၿပီး၊ ကုလသမဂၢ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး စီမံကိန္း၏ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ စာရင္းဇယားမ်ားအရ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ က်န္းမာေရး ႏွင့္ ပညာေရးအသုံးစရိတ္မွာ အမ်ဳိးသား ထုတ္ကုန္ စုစုေပါင္း၏ ဝ.၄% ႏွင့္ ဝ.၅% အသီးသီးသာရွိေလသည္။ ႏွစ္ခုစလုံးသည္ ကမ႓ာေပၚရွိ အျခားေသာႏုိင္ငံမ်ား၏ အသုံးစရိတ္ႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္တြင္ ရွိေနသည္။
အဆုိပါ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕မွ ရရွိသည့္ အျမတ္အစြန္းမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ သက္ဆုိးရွည္ေရး အတြက္ သက္သက္သာျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာျပည္သူ လူထုအတြက္ ပုိမုိ၍ အတိဒုကၡမ်ား ခံစားေစမည္သာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္သူလူထုသည္ အဆုိပါ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ဆုိင္ရာ ပ်က္စီး ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကုိ ကာကြယ္ရန္၊ ပုိမုိဆုိးရြားလာသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အုံႂကြေပါက္ကြဲမႈ အဓိကရုဏ္းမ်ားကုိ ကာကြယ္ရန္တုိ႔အတြက္ သင္တုိ႔၏ အကူအညီကုိ လုိအပ္ ေနသည္။
ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ ေရႊဂတ္စ္ လႈပ္ရွားမႈ အေနျဖင့္ အဆုိပါ စီမံကိန္းအား အထက္ပါ အေျခအေနမ်ား တုိးတက္ ေကာင္းမြန္လာသည့္ အခ်ိန္အထိ ဆုိင္းငံ့ထားရန္ ေတာင္းဆုိပါသည္။ ျမန္မာျပည္သူ လူထုမွ ၎တုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္သည့္ အစုိးရႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ခြင့္မျပဳေသးမီ ကာလအထိ၊ ျမန္မာျပည္သူလူထု၏ အတိဒုကၡအဝဝကုိ ကူညီသည့္အေနျဖင့္ အဆုိပါ စီမံကိန္းအား ရပ္ဆုိင္းထားရန္ ေတာင္းဆုိပါသည္။
