၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေရးဆရာေက်ာ္၀င္း၏အၿမင္သေဘာထား
March 25, 2009 · 1 Comment
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အေရးၾကီးေသာအခ်က္မ်ား
ေရးသားသူ-ေက်ာ္၀င္း ဘာသာျပန္သူ-ေက်ာ္လင္းဦး
ဤဘာသာၿပန္ေဆာင္း ပါးမွာ Freedom News Group ၏ မူပိုင္ၿဖစ္ေသာ္လည္း Freedom
News Group ၏အာေဘာ္ မဟုတ္ပါ။ ေ၀ဖန္ပိုင္းၿခားႏိုင္ရန္ ႏွင့္ ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ ႏိုင္ရန္ၿဖစ္
ပါသည္။မူရင္းမွာ အဂၤလိပ္ဘာသာ ၿဖစ္ပါသည္။.........
.
က။ လက္ရိွအေျခအေန
လက္ရိွအေျခအေနေအာက္မွာ-
၁၊ အဓီက အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ မွာ ႏိုင္ငံေရးအရေရွ႕မတိုးႏိုင္ပဲ ေသေနတဲ့ အေနအထားကိုရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႕ ေရရွည္မွာ တရား၀င္ရပ္တည္ဖို႔ဆိုရင္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ ပဲြ ကို၀င္ရံုု မွ တပါးအျခားမရိွပါ။
၂၊ စစ္အုပ္စုလည္း အက်ပ္အတည္းနဲ႕ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုယင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕တရား၀င္မႈ ဟာ အတိုက္အခံအုပ္စု၊ အထူးသျဖင့္ NLD ပါတီ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္၊ မ၀င္ဆိုတဲ့အေပၚမွာ တည္မီွေနလို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ NLD ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ၊ စစ္အုပ္စုကေတာ့ သူတို႔ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အတိုင္း သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံုကို ဆက္ ၿပီးအေကာင္အထည္ေဖၚသြားမယ့္ သေဘာရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာဟာ မဟာဗ်ဴဟာဆိုင္ရာျပႆနာမ ဟုတ္ပဲ၊ က်င့္၀တ္ သိကၡာပိုင္းဆိုင္ရာ ျပႆနာသာျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ က်င့္၀တ္သိကၡာဆိုတာ မဟာဗ်ဴဟာ ေျမာက္လိုအပ္ခ်က္ ရဲ႕ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္သာ တည္ရိွပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ မဟာဗ်ဴဟာက က်င့္၀တ္သိကၡာ ထက္ ပိိုု အခယာ က်ပါတယ္။
၃၊ အေနာက္က ပံ့ပိုးေပးေနတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအေပၚ ေထာက္ခံမႈဟာလည္း ေလွ်ာ့ၾကိဳးကုန္ခ်ိန္ကို ေရာက္ေနပါ ၿပီ။ အဲဒီအကန္႕အသတ္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေနာက္ထပ္လုပ္စရာတနည္းသာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ နီယို ကြန္မ်ား ရဲ႕ နည္းနာအတိုင္း စစ္ေရးအရ အေရးယူဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလည္း အီရတ္မွာ မေအာင္ျမင္တဲ့ ေပၚလစီျဖစ္ေနပါ တယ္။
အထက္မွာေဖၚျပခဲ့လက္ရိွအေျခအေနေတြကို ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ အဲဒါေတြက အမွန္တရားေတြ ပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ အမွန္တရားကိုအေျခခံရတဲ့ ကစားနည္းတမ်ိဳးပါ။
ခ။ အေနအထားမ်ား
၁။ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက စစ္တပ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္တစ္ခုလံုးကို သိမ္းပိုက္ထားခဲ့ပါတယ္။ စစ္တပ္ကို ႏိုင္ငံေရးအင္ အားစု အျဖစ္ကေန စစ္တပ္သက္သက္အင္အားစုအျဖစ္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ဟာ ဒီမိုရေရစီးေရးလႈပ္ရွားမႈတစ္ခုလံုးရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါက လြယ္ကူတဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေရတိုမွာ လုပ္လို႔ျဖစ္ႏိုင္ တဲ့ကိစၥလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ကာလတစ္ကန္႕ထိသြားရမယ့္လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္သလို သတၱိရိွဖို႔တင္မက၊ စိတ္ရွည္ သည္းခံႏိုင္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ မျပည့္ေျမာက္ေသးခင္ကာလမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးၾကားကာလ တစ္ရပ္ကို ျဖတ္သန္းရဦးမွာပါ။ အဲဒီကလာမွာ က်ေနာ္တို႔ဟာ မလႊဲမေရွာင္သာပဲ စစ္တပ္နဲ႕ လက္တြဲၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားရမယ့္ အေနအထားရိွပါတယ္။
၂။ လူလတ္တန္းစားတို႔၏ အခန္က႑
ေခတ္မီတိုးတက္ေရးအတြက္ ျမန္မာအပါအ၀င္ အေရွ႕တိုင္းမွာ သြားတဲ့လမ္းဟာ အေနာက္နဲ႕ အလြန္ကြာျခားပါတယ္။ အေနာက္မွာ ၁၈ ရာစုနဲ႕ ၁၉ ရာစုေလာက္ကျဖစ္ခဲ့တဲ့ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးလို၊ ဥာဏ္အလင္းသစ္လႈပ္ ရွားမႈလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး ျမန္မာျပည္မွာ မေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ လူမႈပံုစံဟာ အေနာက္ တိုင္း ကိုလိုနီ၀ါဒက ေန တဆင့္ေပၚေပါက္လာတာမ်ိဳးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္က စီးပြားေရးသမား လူလတ္တန္းစား ေတြဟာ အေနာက္မွာလို လြတ္လပ္တဲ့ လူမႈအင္အားစုတစ္ရပ္ျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားကို သာ မီွခိုခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္းမွေတာ့ စစ္တပ္ကို မီွခိုခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီေရး ျပဳ ျပင္ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ဒီလူတန္းစားအေပၚ အားထားလို႔မရပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ အတတ္ၾကြဆံုး လူတန္းစားကေတာ့ ပညာတတ္လူလတ္တန္းစားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၃။ ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစုမ်ား ၏ ရင့္က်တ္မႈ
ဒါေပမယ့္ ပညာတတ္လူတန္းစားအပါအ၀င္ ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစုမ်ားရဲ႕ ရင့္က်တ္မႈကေတာ့ သိပ္မေကာင္းလွပါ ဘူး။ ၁၉၆၂ ကတည္းက ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ ႏိုင္ငံေရးအရေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနတဲ့အေျခအေနမွာ ေနခဲ့ရတာေၾကာင့္ ျမန္မာလူထု ( သာမန္ရိုးရိုးလူထုနဲ႕ ပါတီ၀င္မ်ားအပါအ၀င္) ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေရးဆိုင္ရာ ဗဟုသုတေတြဟာ အားနည္းလွ ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မာ့စ္၀ါဒ လို႔ အစြန္းေရာက္အေတြးအေခၚမ်ားရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈဟာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႕ စာေပးအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ သိပ္ၾကီးမားတာေၾကာင့္ လူထုအံုၾကြမႈတိုင္းဟာ အစြန္းေရာက္သြားရၿပီး အာဏာရွင္တို႔က အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းယင္ ေခ် မႈန္း၊ ဒါမွမဟုတ္ယင္ အၾကမ္းဖက္ေတာ္လွန္တဲ့အတြက္ ျပည္တြင္းစစ္ကိုဦးတည္သြားေစပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ရပ္တိုင္းဟာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑ကို ျမႇင့္တင္ေပးေနပါတယ္။
၄။ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ား
၁၉၆၂ မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္ၿပီး အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရဟာ တစ္ပါ တီစနစ္ကို အသက္သြင္းျခင္းအားျဖင့္ စစ္တပ္ရဲ႕အာဏာကို စုစည္းလိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ႏိုင္ငံေရးစနစ္ မွာ ထိန္းညႇိ ေစာင့္ၾကပ္ေပးမယ္ ဒီမိုကရက္တစ္အဖြဲ႕အစည္းေတြ မထြန္းကားေတာ့ပါဘူး။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈအၿပီးမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ NLD အပါအ၀င္ အားလံုးဟာ အင္အားေတာင့္တင္းနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုတစ္ရပ္အျဖစ္စုဖြဲ႕လာေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ အစိုးရအဖြဲ႕အစည္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ အားနည္းေနတဲ့အေနအထားမွာပဲ ရိွေနပါေသးတယ္ လို႔ေျပာ႐င္ ရႏိုင္ပါတယ္။
၅။ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ား
ျမန္မာျပည္မွာ ရိုးရာအစဥ္အလာအားျဖင့္ လူထုအေျချပဳတဲ့အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ရိွခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအဖြဲ႕အ စည္း အားလံုးဟာ ဘာသာေရးကိုအေျခခံတဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြျဖစ္ေနၿပီး ေခတ္မီ ဒီမိိုကေရစီ သေဘာတရားေတြနဲ႕ မနီးစပ္ခဲ့ပါဘူး။ ၂၀ ရာစုအကုန္ပိုင္းနဲ႕ ၂၁ ရာစုအေစာပိုင္းေလာက္မွာ အစိုးရမဟုတ္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းမ်ား နဲ႕ အစိုးရ မဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားဆိုၿပီး လူထုအေျချပဳအဖြဲ႕အစည္းပံုစံသစ္ တစ္မ်ိဳးေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါ ေပမယ့္ အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ စနစ္တက်စုစည္းႏိုင္တဲ့အင္အားမရိွပဲ သိကၡာပိုင္းနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးပံုသ႑န္ ေလွ်ာ့နည္း တာေၾကာင့္ စီးပြားေရးအဖြဲ႕အစည္း၊ ဒါမွမဟုတ္ စီးပြားေရးတပိုင္း အဖြဲ႕အစည္းေတြအျဖစ္ ေလ်ာ့က်သြားပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ အဲဒီလို သမိုင္ေၾကာင္းေနာက္ခံအခ်က္အလက္ေတြဟာ ျမန္မာ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ဂုဏ္ရည္တစ္ရပ္လိုျဖစ္ေနပါၿပီ။
ဂ။ ႏိုင္ငံေရး ပံုသ႑န္ကားခ်ပ္
ဒီအေျခအေနေအာက္မွာ ဘာမ်ားလုပ္ႏိုင္မလဲ? ဒီေမးခြန္းကို ေျဖဖို႔ရာ စစ္တပ္နဲ႕ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား ဘက္ ၂ ဖက္လံုးရဲ႕ အခန္က႑ နဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ကို ေလ့လာဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။
စစ္တပ္ဖက္
န၀တ၊ ေနာက္ပိုင္းအေခၚ နအဖ ကေအာင္ျမင္စြာေျပာဆိုေနတာကေတာ့ သူတို႔ဟာ အာဏာသိမ္းၿပီးတက္လာတဲ့အစိုး ရ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဒါက ၁၉၆၂ တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့အေနအထားနဲ႕ လက္ရိွ နအဖ တို႔ရဲ႕ ကြာျခားခ်က္ပါပဲ။ တကယ္တမ္းသဘာ၀အားျဖင့္ လက္ရိွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွာရဲ႕အေနအထားဟာ အေျပာင္းအလဲ ၾကားကာ လ မွာပဲရိွပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဟာ အကယ္၍မ်ားတတ္ႏိုင္ရင္ သူတို႔အာဏာကို ဆက္လက္ၿမဲေနဖို႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲကို မသြားခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ဖိအားေတြေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအ လဲဟာ ေရွာင္လႊဲလို႔မရဘူးဆိုတာ သူတို႔နားလည္ထားပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အခ်က္ ၇ ခ်က္ပါတဲ့ လမ္းျပေျမပံုဟာ သူတို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ မူလရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အခ်ိန္ကို တတ္ႏိုင္သ ေလာက္စြဲဆန္႕ဖို႕ျဖစ္ေပမယ့္ ဘုန္းၾကီးေတြဦးေဆာင္တဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းေၾကာင့္ လမ္းျမေျမပံု ကို တက္သုတ္ရိုက္အေကာင္အထည္ေဖၚေနရၿပီး လတ္တေလာ အေျခအေနကို ေရာက္ေနတာပါ။
ဒီအျမင္အရဆိုယင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ စက္တင္ဘာ လႈပ္ရွားမႈရဲ႕ ရလဒ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ဒါကို လစ္လ်ဴ ရႈ လို႔မျဖစ္ပါဘူး။ နအဖ ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာနဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို လက္ရိွအေျခခံဥပေဒကို အသံုးခ်ၿပီး ကာကြယ္ဖို႔ျဖစ္ေပမယ့္ ၁၉၈၈ ခုကတည္းကစရင္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကို ခြင့္ျပဳရမွာပါ။ အခြင့္ အေရးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲက်ဥ္းေျမာင္းသည္ျဖစ္ပေစ၊ က်ေနာ္တို႔ဒါကို ဂရုတစိုက္နဲ႕အသံုးခ်သင့္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ ဒါမွလြဲ၍တျခားေရြးခ်ယ္စရာမရိွေတာ့လို႔ပါ။
နအဖ အလိုက် အုပ္စုေတြလဲ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေသခ်ာေပါက္ ပါမွာပါ။
ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားဖက္
သူတို႔ရဲ႕ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အခန္းက႑နဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ေပၚမူတည္ၿပီး အုပ္စု ေလးစု ကြဲသြားႏိုင္ပါ တယ္။ သူတို႔အားလံုးက ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ့သားေတြျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕အေတြးအေခၚကြားသြားတာနဲ႕အမွ် ရလဒ္ ေတြကလဲ ကြာျခားသြားမွာပါ။
၁၊ ပထမ အုပ္စု
ဒီအုပ္စုဟာ အတိုက္အခံလႈပ္ရွားမႈရဲ႕ ေခါင္းမာသမားေတြကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႕က်င္ၿပီး ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ကိုလဲ ျငင္းဆန္ပါလိမ့္မယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ျပည္ပေရာက္ အင္အားစုမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ (က်ေနာ့္အထင္ သူတို႔မွာ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားရိွပံုရပါတယ္။) NLD ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕လည္း ဒီအုပ္စုမွာပါ၀င္ပါ တယ္။
၂၊ ဒုတိယ အုပ္စု
သူတို႕ဟာလဲ ေခါင္းမာသမားေတြျဖစ္ေပမယ့္ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲ႕ကို စစ္တပ္နဲ႕ ထိပ္တိုက္ေတြ႕မယ့္ အဆင့္တရပ္ အေနနဲ႕ သေဘာထားပံုရပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အျမင္အရ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ပဋိပကၡပိုမိုၾကီးထြားေစမယ့္ နည္းဗ်ဴ ဟာ ဆိုင္ရာ ကစားကြင္းတရပ္သာျဖစ္ပါတယ္။ NLD ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕နဲ႕ ဗကပ တို႔ဟာ ဒီအမ်ိဳးအစားထဲမွာရိွပါ တယ္။
က်ေနာ့္အထင္အရ ဒီအုပ္စုႏွစ္စုရဲ႕ ရလဒ္ဟာ တစ္မ်ိဳးတည္းျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ကို ဦးတည္သြားေစမယ့္ အၾကမ္းဖက္ ေတာ္လွန္ေရးနည္းလမ္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
၃၊ တတိယအုပ္စု
ဒီအုပ္စုမွာေတာ့ အလယ္အလတ္က်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ တတိယအင္အားစု လို႔လူသိမ်ားပါ တယ္။ သူတို႔ဟာ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲကို မဟာဗ်ဴဟာအရ ရႈျမင္ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကေနတဆင့္ လက္ ရိွ ႏိုင္ငံေရးေသေနတဲ့ အေနအထားကို ထိုးေဖါက္ႏိုင္ဖို႕ အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကပါ တယ္။ သူတို႔က စစ္တပ္နဲ႕ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ရွာလိုသူေတြျဖစ္ၿပီး (အဲဒီရပ္တည္ခ်က္ဟာ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ ျဖစ္ ေကာင္းျဖစ္မယ္။) အဲဒီရပ္တည္ခ်က္ကေနတဆင့္ အခ်င္းခ်င္း နားလည္ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ကာ ႏိုင္ငံအတြက္ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဘက္ကို ဦးတည္သြားမယ္လို႔ ယံုၾကည္သူေတြပါ။ က်ေနာ့္အျမင္အရ သူတို႔ရဲ႕အယူ အဆ ဟာ အနာဂတ္ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးေရစီးေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ဟာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြၾကားမွာ အားအနည္းဆံုးအုပ္စုျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အခုအထိ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစု တစ္ရပ္အျဖစ္ မဖြဲ႕စည္း မရပ္တည္ေသးေပးမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မၾကာခင္မွာ ႏိုင္ငံေရးစင္ ျမင့္တစ္ခုကို တည္ေဆာက္လာႏိုင္ပါတယ္။
စတုထၱအုပ္စု
ဒီအုပ္စုမွာေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ၿငိမ္းအုပ္စုေတြပါ ပါတယ္။ သူတို႔အားလံုးနီးပါးဟာ လက္ရိွေရြးေကာက္ပြဲနည္း လမ္းကို အသံုးခ်ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ တရား၀င္မႈျပႆနာကိုေျဖရွင္းပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ဟာ တတိယအုပ္စုအတြက္ အေရးပါတဲ့ မဟာမိတ္ေတြလဲ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
နိဂံုး
တကယ္တမ္းအားျဖင့္ နအဖရဲ႕ လမ္းျပေျမပံုဟာ ေရွာင္လႊဲလို႔မရတဲ့ ကိစၥပါ။ စစ္တပ္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံုကို ပစ္ခ် ၿပီး အတိုက္အခံနဲ႕ေျပလည္ဖို႔ တျခားနည္းလမ္းကို စဥ္းစားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ မည္သည့္ႏိုင္ငံေရးရလဒ္မဆို စစ္တပ္ကဦး ေဆာင္တဲ့ အေျပာင္းအလဲၾကားကလ ျဖစ္စဥ္အတိုင္း သြားမွာပါ။ ဒီျဖစ္စဥ္ကို ဆန္္႕က်င္တာဟာ ႏိုင္ငံေရးအရိွတရားကို ဆန္႕က်င္တာပါပဲ။ စစ္တပ္မပါတဲ့ ဒီမိုကေရစီခရီးလမ္းကို ဆက္သြားဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ ေခ်ကို ရွာေဖြရတဲ့ အႏုပညာတစ္ရပ္ပါ။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္ကေတာ့ အရိွတရားနဲ႕ေပါင္းစပ္ၿပီး ျဖစ္ ႏိုင္ေခ်ကို ဓမၼဓိဌာန္က်က် စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ဖို႔ပါပဲ။
ဤဘာသာၿပန္ေဆာင္း ပါးမွာ Freedom News Group ၏ မူပိုင္ၿဖစ္ေသာ္လည္း Freedom
News Group ၏အာေဘာ္ မဟုတ္ပါ။ ေ၀ဖန္ပိုင္းၿခားႏိုင္ရန္ ႏွင့္ ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ ႏိုင္ရန္ၿဖစ္
ပါသည္။
ၿမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေရးၾကီးေသာ အခ်က္မ်ား စာတမ္းကို ေရးသားၿပဳစုသူမွာ ၂၀၀၀ၿပည့္ ႏွစ္က ႏိုင္ငံ၏
စီးပြားေရး အမည္ရွိ နာမည္ေက်ာ္ပြဲဦးထြက္စာ အုပ္ကို ထုတ္ေ၀ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံတကာအေတြးအၿမင္ အယူအဆ မ်ားၿမန္မာၿပည္သူမ်ားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးေန သည့္ စာေရးဆရာ ေက်ာ္၀င္း ၿဖစ္သည္။
ဘာသာၿပန္သူမွာ ဘန္ေကာက္အေၿခစိုက္ ၿမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေရးလႈပ္ရွားတက္ၾကြသူ ဦးေက်ာ္လင္းဦး ၿဖစ္သည္။
ဦးေက်ာ္လင္းဦး သည္ ၁၉၉၈ ၿပည့္သူ ့လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူေရးအတြက္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အစိုးရ
ဆန္ ့က်င္ေရး ဆႏၵၿပပြဲ တြင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့သူ တစ္ဦးၿဖစ္သည္။ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအတြင္း စစ္ေထာက္လွမ္းေရး၏ ဖမ္းဆီးမႈမွ ထြက္ေၿပးတိမ္းေရွာင္ေန စဥ္ ၿမန္မာ့ စာနယ္ဇင္းမ်ားဥ္ စာေပႏွင့္
ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာေဆာင္းပါးမ်ားကို ေရးသားခဲ့ၿပီး ဦးေက်ာ္၀င္းစတင္တည္ေထာင္ ေသာစံပယ္ၿဖဳ
မဂၢဇင္းဥ္လည္းေရးသားခဲ့သူၿဖစ္သည္။
Categories: အေတြူးအၿမင္
Tagged: ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေရးဆရာေက်ာ္၀င္း၏အၿမင္သေဘာထား
